apa jadi dengan kamu ni diba sejak menjak ni.... yg kau tahu nanges je nape...kenapa diba..kenapa...


opah..rindu gler dgn opah..nape opah pergi dulu saat diba tak bersedia untuk berdiri buat keputusan atas kaki sendiri... kite tak mampu la opah.... kite perlukan opah lagi.... kite tak kuat nak hadapi sendiri opah... opah bawa la kite pegi sekali... kite nk opah ada dgn kite... kite tak kuat... kite dah buat salah dengan diri kite sendiri opah...kite dah buat salah besar... kite tak jage diri kite dah opah..kite tak jage makan kite dah..kite abaikan diri kite untuk senyuman orang lain... kite dah tak kesah dgn hati kite opah... kite biar je die sentiasa terluka berdarah... kite dah tak hiraukan die... selama ni air mata je yg tolong basuhkan luka tu.... sampai bila kite nak hancurkan hati kite....kite tak pernah bagi peluang utk dia gembira walau sesaat... berdosanya kite... nanti kite balik kampung..kite jumpa opah ye.. kite lepak lama-lama dengan opah... kite rindu sgt dgn opah... kalau kite down mcm ni opah selalunya teman kite... tapi opah dekat mane sekarang... datanglah teman kite kejap... kejap pon jadi la opah... kite nak share dengan opah..kite tak mampu pendam dah opah.... kite dah takde tempat nk luahkan pe yg kite rasa... nak kongsi dgn mama..takot die risau sampai sakit macam dulu...kite taknak... kite syg mama...kite taknak org yg kite syg sakit..kalau kite sakit takpe... kite tak kesah... kite rela... opah datang teman kite erk...  kite merayu sesangat...kite dah tak kuat untuk kehidupan hari esok....