lamanya tak update belog nie... penat la sekarang ni di tambah dengan tahap kesihatan makin menurun... sabar menghadapi setiap dugaan yang di berikan... ujian itu anugerah...tapi segala makin terubat apabila ayah datang shah alam... mestila kita jadi semangat bila orang yang kita sayang tetiba datang melawat kita..... nak cerita apa ye post kali ni...banyak benda sebenarnya nak cerita...kita mula dengan cerita perhimpunan bulanan hospital anjuran JABATAN PATOLOGI HOSPITAL SERDANG....

Dalam tempoh persiapan perhimpunan ni... diba and geng di tugaskan utk sediakan prop untuk short sketsa jabatan...tapi kerja tu tak dapat berjalan dengan lancar...mana taknya...dah la masa tu tengah belajar dekat blood bank...banyak benda nak belajar...tapi nasib baik kak haizan,kak fairus, kak diana dan abg prakash best... majoriti prop tu abg prakash yang tolong...akak2 yang lain bagi pendapat.. terima kasih yang tak terhingga ye kakak2 dan abg.. tak lupa gak pada SHARK FIN SOUP.. hehehehe.. dia dah tolong macam-macam....mekasih yer... kena marah semua dah cukup tapi biasa la bila si degil yang kene marah..memang tak jadi apa la kan..hehehehe... lepas tu, kene masok koir jabatan lak... abg prakash bagi syarat pulak tu..kalau tak nak masok..dia taknak sign buku log..so kene la masok..huhuhu..mula2 macam bosan and tak best..tapi lama2 lagu tu best pulak...nak dengar ke?? hahaha.. jap ye nk masuk kan video... internet ni macam siput sedut yg baru belajar nak jalan...HAHAHAHA... jahatnya aku ni...hahaha.. okla diba upload kan video koir dengan beberapa gambar di sebalik tabir pembikinan perhimpunan bulanan ni...








macam-macam kisah yang terjadi di hospital serdang ni sepanjang diba praktikal di sana.. enjoy sesangat..kadang-kadang menyakitkan hati tapi kena ingat... kita tak mampu nak puaskan hati semua pihak..cewahhhhhh.... tapi sekarang macam dah boring sikit...yela kalau dekat blood bank dulu..hari-hari kacau abg prakash..budak2 nilai college yg senget tu...sonok sangat....tapi sekarang lab dah lain2...tak dapat nak gelak2 macam dulu....sedih3.... kenangan memang tak dapat di beli tapi dirasai....time dorang tak datang hari tu.. habis semua orang diba kacau...termasuklah si APUL !!!! hahahaha.... kecian mereka...


setakat ni dulu kot diba conteng kenangan... sebenarnya banyak lagi tapi nak menaipnya tangan kiri sakit gila...nak kata macam terseliuh pon boleh...muscle koyak pon boleh..takpe balik kampung ni nak pegi jumpa itu encik doctor laaa...kalau pape jadi mak ayah ada di sisi... diba tujukan lagu belog kesayangan diba ni untuk korang semua yang diba sayang sangat2....termasuk MUAH MUAH... (still waiting for you)

semoga ALLAH berikan pelangi di setiap hujan, senyuman di setiap tangisan, rahmat di setiap cubaan dan makbulkan doa di setiap permintaan...berkatilah persahabatan kami ini....